اسدالله نیکسیرت روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار اگزیم نیوز با اشاره به لزوم همکاری با شرکتها و برندهای معتبر جهانی با هدف افزایش حضور در بازارهای جدید جهانی، جذب سرمایه خارجی را یک تجربه موفق در اقتصاد جهانی خواند و افزود: تجربه کشورهای موفق نشان میدهد ورود سرمایه خارجی در این کشورها مبتنی بر انتخاب و تعیین شروط برای انتقال فناوری در چارچوب سیاست صنعتی این کشورها بوده است.
وی اظهار داشت: بسیاری از کشورها مانند چین توانسته اند با جذب سرمایهگذار خارجی، هم مشکلات اشتغال را رفع کنند و هم با رونق تولید، نیازهای بازار بزرگ داخلی را پوشش دهند و در کنار آن نیز در صادرات به دستاوردهای مطلوبی دست یابند.
وی در ارتباط با شرایط جذب سرمایهگذار خارجی در ایران گفت: بکارگیری این رویه در کشور به طور عمده منبعمحور بوده و بندرت تولید یا انتقال تکنولوژی و فناوری صورت گرفته و به لحاظ توزیعبخشی، عمده سرمایه خارجی در منابع اولیه و درحقیقت به حوزه نفت خام وارد شده و به روش سرمایهگذاری بیع متقابل در حوزه نفت و گاز بوده که این امر باعث شده ایران از اثرات مثبت سرمایهگذاری خارجی در طول سالهای طولانی بینصیب بماند.
نیک سیرت با اشاره به نقش اقتصاد در قدرتمندی کشورها، اظهار کرد: چین در سالهای اخیر به حدی توانسته در بازار جهانی سهم خود را افزایش دهد و به حدی وابستگی ایجاد کرده که عملاً به کشوری تحریمنشدنی تبدیل شده است.
وی ادامه داد: در واقع، چین به جایگاهی در اقتصاد رسیده که کشورهایی مانند آمریکا نمیتوانند آن را تحریم کنند چون چنین اقدامی آسیبهای بزرگی را به پیکره اقتصاد جهان و حتی ساختار اقتصادی تحریمکنندگان وارد میکند؛ جنگ تعریفها بین آمریکا و چین بهترین نمونه برای اثبات این ادعاست.
وی بیان کرد: ایران نیز برای رسیدن به جایگاه مطلوب باید از داشتههایش به نحو احسن استفاده کند که البته شناخت آنها، اولین گام در این مسیر است. امروز دستمزد کارگر ایرانی در ماه ۲۰۰ دلار است اما در اروپا یک کارگر در روز به طور میانگین ۱۰۰ دلار دریافتی دارد؛ این یعنی میتوان از این توان برای شراکت در تولید با کشورهای توسعهیافته بهره گیری کرد.
این کارشناس تصریح کرد: از سوی دیگر، انجام تغییرات اساسی در بخش تولید و بهره گیری از علوم صنعتی روز نه تنها باعث ورود آخرین فناوری به کشور خواهد شد بلکه صنایع و واحدهای تولیدی کشور را از رکود طولانی مدت فعلی نجات خواهد داد.
نیک سیرت در انتها پیشنهاد کرد که برداشت و درک صحیحی از سرمایهگذاری مستقیم خارجی در میان مدیران و سیاستگذاران کشور ایجاد و به سرمایهگذاری خارجی بهعنوان ابزار انتقال فناوری نگریسته شود، نه ابزاری برای تامین مالی، همچنین برای بهرهگیری از اصلیترین کارکرد سرمایهگذاری مستقیم خارجی، یعنی انتقال فناوری، ظرفیتهای جذب فناوری از خارج در کشور ایجاد شود.
نظر شما